Telnet یک پروتکل سرور / مشتری بوده که مبتنی بر انتقال داده از طریق اتصالات TCP است و در واقع امکان کنترل کامپیوتر از راه دور را از طریق ورودی و خروجی متن فراهم می کند. از این رو، به طور پیش فرض، از طریق پروتکل TCP و پورت 23، یک اتصال سرور / مشتری برقرار می شود که در آن دستگاه قابل کنترل از راه دور به عنوان یک سرور عمل می کند و منتظر دستورات است. کلاینت Telnet (همچنین به عنوان دسترسی از راه دور یا ورود به سیستم شناخته می شود) می تواند بر روی دستگاه های خاص یا رایانه های قدیمی نصب شود. با این حال، نحوه ارائه اطلاعات ارسالی از دستگاهی به دستگاه دیگر متفاوت است. از این پروتکل می توان برای مدیریت برنامه هایی که رابط گرافیکی ندارند نیز استفاده کرد.
اولین نسخه Telnet در واقع کار روی آرپانت (پیشگفتار اینترنتی) در اواخر دهه 1960 بود. در آن زمان چیزی به نام اینترنت وجود نداشت و کاربران کامپیوتر به راهی برای کنترل سیستم های مختلف کامپیوتری از راه دور نیاز داشتند. در پاسخ به این نیاز، هیئت علمی پژوهشگران اولین درخواست پروتکل Telnet را در سال 1971 مطرح کردند و نسخه نهایی آن در سال 1983 منتشر شد. از آن زمان تاکنون، Telnet چندین بار بهبود یافته و رشد چشمگیری داشته است. امروزه با ظهور اینترنت، این پروتکل وضعیت سابق خود را از دست داده و روش های کارآمدتری جایگزین آن شده است، اما هنوز کاملاً بی فایده نیست.
یکی از دلایل اصلی ساخت Telnet این بود که سیستم های کامپیوتری در آن زمان بسیار گران بودند و نمی توانستند در دسترس همه قرار گیرند. دلیل دیگر اندازه بسیار بزرگ آنها بود. این حجم زیاد به این معنی بود که کامپیوتر را نمیتوان حمل کرده و فقط در مکانهای خاصی میتوان از آن استفاده کرد. در اواخر دهه 1960 سیستم عامل یونیکس معرفی شد و Telnet به عنوان یک پروتکل مناسب مورد استفاده قرار گرفت. این به کاربران اجازه می داد تا از راه دور برنامه ها را روی رایانه های قدرتمند با مجوزها و مجوزهای لازم اجرا، مدیریت و استفاده کنند.
در طول سال ها، Telnet نقش مهمی در کار با پایگاه های داده برای شرکت های بزرگ ایفا کرده است. به عنوان مثال، در کتابخانه ها، این پروتکل اساس فهرست های آنلاین منتشر شده در دهه 1980 را تشکیل داد. در ابتدا، این پایگاههای اطلاعاتی انتشارات دیجیتال از طریق پایگاههای اطلاعاتی خاص در شبکه کتابخانه محلی قابل دسترسی بودند. با موفقیت بیشتر اینترنت، دسترسی به این سایت ها از طریق یک رابط وب امکان پذیر شد که اتصال آن در بسیاری از موارد توسط Telnet ها پشتیبانی می شد.
یکی دیگر از کاربردهای Telnet دسترسی به برنامه های کاربردی مبتنی بر متن در سرورها بود. به عنوان مثال، سرور شطرنج آنلاین که رایگان بود و هنوز هم از طریق اتصالات راه دور در دسترس است. در واقع در این بازی می توانید مهره های خود را با استفاده از ورودی های متنی در صفحه جابجا کنید. از نظر گرافیکی، رابطهای گرافیکی مانند Jin Applet یا Java board به بازیکنان اجازه میداد تا از ماوس برای جابجایی قطعات، جایگزینی خطوط فرمان یا ورودیهای متن استفاده کنند.
Telnet همیشه یک پروتکل کاربردی برای مدیریت سرور و شبکه بوده است. قابلیت مدیریت سرور از راه دور برای انجام وظایف اداری ایده آل است، به خصوص که این پروتکل تقریباً توسط همه دستگاه ها پشتیبانی می شود. همچنین می توان از آن برای بررسی پورت ها یا یافتن خطا در سرورهای ایمیل استفاده کرد.
از آنجایی که اتصالات تلنت به طور کلی TCP استاندارد هستند، مشتری می تواند سرویس های دیگری را که از TCP به عنوان پروتکل انتقال استفاده می کنند، امتحان کند. به عنوان مثال، با یک درخواست ساده می توانید عملکرد یک سرور HTTP یا وضعیت یک سرور ایمیل را بررسی کنید. این انعطاف پذیری با این واقعیت تقویت می شود که اتصال Telnet را می توان در هر پلتفرمی استفاده کرد. دستگاه های زیادی وجود ندارند که از استاندارد رسمی IETF پشتیبانی نکنند. مزیت دیگر Telnet این است که در صورت نیاز امکان دسترسی نامحدود به منابع یک سیستم کنترل شده را می دهد. به طور خلاصه، مزایای این پروتکل به شرح زیر است:
متأسفانه، نه اتصال داده و نه انتقال داده رمزگذاری شده است. این، اگر با دسترسی نامحدودی که در بخش قبل در مورد آن صحبت کردیم ترکیب شود، می تواند منجر به خطرات امنیتی شدید شود. به این ترتیب تمامی اطلاعاتی که ارسال می کنید اعم از پروفایل کاربر و سایر اطلاعات حساس می توانند توسط واسطه ها در مسیر بدون رمزگذاری به صورت متنی ساده بریده شوند و اطلاعات به دست آنها بیفتد. بنابراین هکرها برای نفوذ به سیستم ها مشکل چندانی نخواهند داشت. به طور کلی می توان معایب Telnet را به شرح زیر خلاصه کرد:
گفتیم بزرگترین ضعف Telnet عدم رمزگذاری اطلاعات در هنگام ارسال است و خطرات امنیتی زیادی دارد. از این رو پروتکل جدیدی به نام SSH معرفی شد که شباهت زیادی به Telnet دارد. SSH مخفف Secure Shell است و در واقع این ضعف را پوشش می دهد. در این پروتکل تمامی فرآیندها با آخرین متد رمزگذاری می شوند. این امر منجر به کاهش استفاده از Telnet ها شده و افراد بیشتری به پروتکل جدید SSH روی می آورند.
Talent یک سیستم ارتباطی دو طرفه و مبتنی بر متن را در اختیار کاربران قرار می دهد که از اتصال پایگاه داده مجازی بیش از 8 بیت استفاده می کند. کاربران می توانند از این پروتکل برای اتصال به سرور مورد نظر خود استفاده کنند. Telnet در واقع پایگاهی برای ورود به خط فرمان مورد نیاز برای دسترسی از راه دور به سرور بود. در این فرآیند کاربر ابتدا درخواست مورد نظر را به صورت متنی می نویسد و برای سرور ارسال می کند. سرور نیز به محض دریافت این پیام از کاربر، مشخصات کاربر را درخواست کرد. به این ترتیب با وارد کردن اطلاعات صحیح امکان دسترسی به سرور مقصد فراهم شد.
کلاینت های Simple Talent به طور پیش فرض روی بسیاری از سیستم عامل های شبکه محبوب و قدرتمند نصب و قابل استفاده هستند. البته برای اجرای این برنامه مراحلی لازم است که بسته به سیستم عاملی که استفاده می کنید ممکن است کمی متفاوت باشد. به عنوان مثال، در سیستم های مایکروسافت (از ویندوز ویستا به بعد)، ابتدا باید این کلاینت فعال شود. در ادامه بیشتر در مورد نحوه فعال سازی و استفاده از این پروتکل در سیستم عامل های مختلف صحبت خواهیم کرد. پس با ما همراه باشید.
اگر سیستم عامل مورد نظر شما ویندوز 7 است و قصد اتصال به Talent را دارید، احتمالاً به محض ورود به درخواست با خطا مواجه می شوید که نشان دهنده عدم وجود این قابلیت در سیستم است. این به این دلیل است که نسخه های جدیدتر ویندوز به طور پیش فرض Telnet را فعال کرده اند. با دنبال کردن چند مرحله ساده می توانید آن را فعال کنید:
اکنون قابلیت Telnet بر روی سیستم شما فعال شده و می توانید به سرور مورد نظر خود متصل شوید. برای این کار ابتدا Command Promt ویندوز را باز کرده و کلمه Telnet را در آن تایپ کنید. سپس پس از مشاهده پیام خوش آمد گویی، IP مورد نظر خود را وارد کنید تا به سرور مربوطه متصل شوید.
این قابلیت در ویندوز 8 نیز به طور پیش فرض غیرفعال است و تلاش برای اتصال به همان پیغام خطای ویندوز 7 نتیجه می دهد. همانطور که در ویندوز 7 انجام دادیم، ابتدا به Control Panel رفته و سپس روی Programs یا Programs and Features کلیک کنید و روی Turn Windows Features on or off کلیک کنید.
در پنجره باز شده Telnet Client را پیدا کرده و پس از تیک زدن کادر کنار آن، روی OK کلیک کنید. به محض کلیک بر روی OK، فرآیند فعال سازی آغاز می شود. پس از اتمام، ویندوز نتیجه را با یک پیام به شما اطلاع می دهد.
بنابراین، کلاینت Talent فعال می شود و می توان با استفاده از خط فرمان و ورودی های Command Promt از آن استفاده کرد.
در مرحله اول مانند قبل به قسمت Programs and Features بروید. همچنین می توانید از کلیدهای میانبر Windows Key + X در صفحه کلید خود استفاده کنید.
گزینه Turn Windows features on or off را انتخاب کنید و سپس گزینه Telnet Client را در منوی باز شده تیک بزنید. برای ادامه روی OK کلیک کنید.
پس از اتمام فرآیند فعال سازی، پیامی از سوی ویندوز مبنی بر موفقیت آمیز بودن عملیات دریافت خواهید کرد. در نهایت کلاینت Talent را اجرا کرده و مانند قبل خط فرمان مناسب را وارد کنید.
به عنوان یک کاربر MacOS، می توانید بدون نیاز به فعال سازی به خدمات Telnet دسترسی داشته باشید. این سرویس به طور پیش فرض در سیستم عامل مک فعال و قابل استفاده است. برای استفاده از آن، باید ترمینال (ابزار خط فرمان Apple Systems) را باز کنید.
هنگامی که صحبت از اتصالات از راه دور به میان می آید، پروتکل Telnet به لطف عملکرد ساده و عملی خود برای مدت طولانی در بالای جدول قرار داشته است. اما افزایش الزامات امنیتی منجر به ناسازگاری و عدم پذیرش این پروتکل شد. امروزه بیشتر اتصالات بر اساس پروتکل SSH (Secure Shell) است که بسیار امن تر از Telnet است. با این حال، Talent هنوز یک پروتکل خوب برای سیستم هایی است که عملیات محدودی دارند یا پروتکل SSH فعال نیست.
خیر، Telneting فقط برای کامپیوترهایی امکان پذیر است که این ویژگی را فعال کرده باشند و باید برنامه سرور Telnet را اجرا کنند.
شما باید یک Telnet را هم روی رایانه خود و هم روی رایانه شخصی که می خواهید به او متصل شوید نصب کنید. علاوه بر این، تمام فایروال های بین دو کامپیوتر باید امکان اتصال Telnet ها را فراهم کنند.
شما باید به IP و پورت مناسب متصل بوده و باید از اجرای دستورات پروتکل های مربوطه مانند HTTP و SMTP آگاه باشید.
وبسایت Telent، https://www.telnet.org/htm/places.htm فهرستی از تمام مکانهایی که میتوانید متصل کنید، به شما نمایش می دهد.