ویرایش متغیرهای محیط کامپیوتر شما می تواند باعث صرفه جویی در وقت شما در Command Prompt شود و اسکریپت های شما را مختصرتر کند. همچنین به شما امکان می دهد جایی که ویندوز فایل های خاصی را ذخیره می کند، شخصی سازی کنید. نحوه ویرایش آنها را اینجا بیابید.
از متغیرهای محیطی می توان برای اشاره یا تنظیم دایرکتوری های مهم مانند مکان پوشه Windows Temp استفاده کرد، یا می توانند اطلاعات مهمی در مورد رایانه شخصی شما، مانند نسخه ویندوزی که در حال اجراست یا تعداد هسته های پردازنده در دسترس است، منتقل کنند. . متغیرهای محیطی توسط هر برنامه یا اسکریپتی که روی رایانه شما اجرا می شود خوانده می شود. متغیرهای محیطی را میتوان برای حسابهای کاربری فردی یا بر اساس سیستمی تعریف کرد.
یکی از متغیرهای محیطی که مورد توجه قرار می گیرد، متغیر Path است. Path مشخص میکند که چه پوشههایی برای فایلهای اجرایی بررسی میشوند، زمانی که یک فرمان در ترمینال یا یک اسکریپت اجرا میشود. Notepad را به عنوان مثال در نظر بگیرید – می توانید notepad را در Command Prompt تایپ کنید و بلافاصله راه اندازی می شود. با این حال، اگر کروم را تایپ کنید، یک پیام خطا دریافت خواهید کرد. این خطا به این دلیل رخ می دهد که فایل اجرایی Notepad در پوشه ای قرار دارد که در Path تعریف شده است، اما فایل اجرایی Chrome چنین نیست.
بهطور پیشفرض،Path تنها به چند پوشه ویندوز اشاره میکند، اما میتوانید بهراحتی پوشههای بیشتری اضافه کنید.
اخطار: تغییر متغیرهای محیط می تواند منجر به خرابی رایانه شما شود. اگر میخواهید یک متغیر محیطی را اضافه، ویرایش یا حذف کنید، حتماً بررسی کنید که چه کاری انجام میدهید.
تفاوت های جزئی بین رابط های کاربری ویندوز 10 و ویندوز 11 وجود دارد، اما فرآیند اصلی ویرایش متغیرهای محیطی یکسان است.
برای پیکربندی متغیرهای محیط خود، روی دکمه Start کلیک کنید، سپس “environment properties” را در نوار جستجو تایپ کنید و Enter را بزنید. در پنجره System Properties، روی “Environment Variables” کلیک کنید.
روی متغیری که میخواهید تغییر دهید کلیک کنید، روی «ویرایش» کلیک کنید.
بسیاری از متغیرهای محیطی به سادگی نام و مقداری مانند “تعداد پردازنده” خواهند داشت. تنها کاری که برای ویرایش آنها باید انجام دهید این است که مقدار را تغییر دهید و روی “OK” کلیک کنید.
افزودن یک متغیر محیطی دقیقاً به همین صورت عمل می کند، با این تفاوت که باید نام و مقدار متغیر را مشخص کنید. اگر بخواهید مقدار متغیر می تواند چندین مقدار بگیرد، اما مقادیر باید با نقطه ویرگول از هم جدا شوند. هنگامی که متغیر خود را نامگذاری کردید و مقداری را اختصاص دادید، روی “OK” کلیک کنید.
برخی از متغیرهای محیطی، مانند Path، کمی متفاوت به نظر می رسند، اگرچه دقیقاً به یک شکل عمل می کنند. متغیر Path به عنوان لیستی ارائه می شود که می توانید ورودی ها را از آن اضافه، ویرایش یا حذف کنید.
میتوانید با کلیک کردن روی «جدید» و سپس مشخص کردن پوشه، پوشه دیگری را به مسیر اضافه کنید.
اگر اسکریپتهای دستهای یا PowerShell زیادی مینویسید، یا اغلب از برنامههای خط فرمان غیرویندوزی استفاده میکنید، احتمالاً ارزش تلاش برای سفارشیسازی متغیرهای محیطی خود را دارد – در دراز مدت زمان زیادی را صرفهجویی خواهید کرد.