دستکاری رجیستری برای نفوذ به قلب ویندوز

نرم افزارهای بزرگ و محبوب به کاربران امکان سفارشی سازی را به روش های مختلف می دهد. این ویژگی بیش از هر نرم افزار دیگری به سیستم عامل مربوط می شود. در میان سیستم عامل های رایج مورد استفاده کاربران و سازمان ها این روزها، ویندوز از جایگاه قابل قبولی برخوردار است. تعداد کمی از کاربران را می توان دید که حداقل یک بار از ویندوز استفاده نکرده باشند. بر این اساس، مایکروسافت در تلاش است تا در هنگام سفارشی‌سازی ویندوز تا حد امکان گزینه‌های بیشتری را در اختیار کاربران خود قرار دهد. اما همیشه کاربرانی هستند که بیشتر از ظاهر به شخصی سازی سیستم عامل خود علاقه دارند.

 این سفارشی سازی به دو صورت در اختیار کاربران قرار می گیرد. در روش اول این فرآیند با استفاده از تکنیک های رایجی که به راحتی در گوشه و کنار اینترنت یافت می شود امکان پذیر است. روش دوم حرفه ای تر اما با ریسک است. در روش دوم کاربران وارد قلب ویندوز شده و مستقیما تنظیمات ویندوز را ویرایش می کنند. این ویرایش به شما امکان می دهد مستقیماً به بخش هایی دسترسی پیدا کنید که معمولاً در دسترس نیستند. در مقایسه با روش های دیگر، این روش انعطاف پذیرتر است و مهمتر از همه، نه تنها به ابزار خاصی نیاز ندارد. بلکه فرآیند انجام کار ساده است. فقط بدانید در هر بخش چه تنظیماتی را باید ویرایش کنید. رجیستری ویندوز به عنوان پایگاه داده ویندوز شناخته می شود. در این قسمت ویندوز تمامی تنظیمات مربوط به سیستم عامل و اپلیکیشن ها را ذخیره می کند. این نیز یکی از اجزای اصلی ویندوز است که هکرها از آن برای تنظیم تنظیمات بدافزار و بدافزار استفاده می کنند. در مجموع، همه به رجیستری علاقه مند هستند. بر همین اساس، در این مقاله سعی داریم شما را با برخی از ترفندهای کمتر شناخته شده آشنا کنیم.

رجیستری چیست؟

رجیستری ویندوز پایگاه داده یا قلب ویندوز است. مکانی که در آن داده های مختلف در قالب شاخه های اصلی و زیر شاخه ها ذخیره می شود. ویندوز داده های کاربر، نرم افزار و سخت افزار را برای سازماندهی دقیق جدا نگه می دارد. رجیستری در حالی که ساختار و سازماندهی خوبی دارد، سلسله مراتب پیچیده ای دارد و بیشتر کلیدهای آن در زیر پوشه های عمیق قرار دارند. ابزاری به نام RegEdit.exe برای دسترسی به رجیستری ویندوز استفاده می شود.

شاخه های اصلی ویندوز به شرح زیر است:

HKEY_CLASSES_ROOT: این فهرست شامل تمام فرمت‌های فایل نصب شده در ویندوز، اطلاعاتی در مورد فایل‌های کشیدن و رها کردن در برنامه‌های مرتبط، و همچنین میانبرهای ویندوز و جنبه‌های کلیدی رابط ویندوز است.

HKEY_CURRENT_USER: این دایرکتوری اطلاعات مربوط به کاربر و داده های مربوط به تنظیمات دسکتاپ و ویندوز را که کاربر پسند هستند ذخیره می کند.

HKEY_LOCAL_MACHINE: این دسته حاوی اطلاعات خاصی در مورد سخت افزار، نرم افزار و سایر سخت افزارها است.

KEY_USERS: این فهرست اطلاعات مربوط به تنظیمات برنامه، محیط های دسکتاپ و اتصالات شبکه چاپگر را ذخیره می کند. نمایه کاربر در زیر کلید KEY_USERS قرار دارد. در این دایرکتوری برای هر کاربر یک SID مرتبط به همراه کلیدهای فرعی مربوطه ایجاد می شود.

HKEY_CURRENT_CONFIG: این فهرست حاوی پیوندهایی به دایرکتوری HKE_LOCAL_MACHINE است. دایرکتوری که ساختار سخت افزار در آن قرار دارد.

مقادیر رجیستری

کلیدهای رجیستری انواع مختلفی از داده ها را نگه می دارند. به همین دلیل، ماهیت کلیدهای رجیستری متفاوت بوده و بنابراین از داده های مختلفی تشکیل شده است. به طوری که برای همه مقادیر نمی توان از یک نوع داده استفاده کرد. در زمان ساخت کلیدها، اگر مقدار کلید با مقدار اصلی آن متفاوت باشد، هیچ اتفاقی نمی افتد. اما در رجیستری یک کلید انواع مختلفی دارد. این مقادیر داده عبارتند از:

باینری: داده های باینری که بیشتر اطلاعات سخت افزاری را به صورت صفر و یک در خود دارد.

String: یک مقدار رشته را نشان می دهد. زمانی که می خواهید رشته ای مانند نام و آدرس یک فایل را در یک کلید قرار دهید، باید از این نوع استفاده کنید.

DWORD: این نوع داده عمدتاً برای داده های منطقی استفاده می شود.

Multi String: برای نمایش مقادیر و لیست های متعدد استفاده می شود. در این حالت، هر موجودیت با مقدار null از دیگری جدا می شود.

Expandable String Value: یک رشته داده قابل گسترش که در هنگام فراخوانی یک برنامه جایگزین متغیر می شود.

اولین مرحله پشتیبان گیری است

هنگام کار با ابزار RegEdit، اولین کاری که باید انجام دهید این است که یک نسخه پشتیبان تهیه کنید. پشتیبان گیری به شما کمک می کند تا در صورت بروز خطا یا مشکل، تغییرات ایجاد شده را بازیابی کنید. تهیه نسخه پشتیبان از رجیستری با خود ابزار Regedit به راحتی امکان پذیر است. این ابزار می تواند به راحتی از کلیدهای رجیستری در قالب یک فایل متنی با فرمت فایل REG بک آپ تهیه کند. برای تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات رجیستری، ابتدا دستور Regedit را در منوی Run تایپ کرده و اجرا کنید. در پنجره اصلی برنامه در منوی File دو گزینه Import و Export وجود دارد. با کلیک بر روی Export پنجره Key Backup ظاهر می شود.

در پایین این پنجره گزینه Export Range قرار دارد. در این قسمت می توانید شاخه یا کلید مورد نظر خود را انتخاب کنید. در این بخش دو گزینه دارید:

• All: این گزینه به شما امکان می دهد از تمام کلیدها و پوشه های موجود در رجیستری نسخه پشتیبان تهیه کنید.
• Selected branch: این گزینه امکان تهیه نسخه پشتیبان از یک مسیر خاص را فراهم می کند.

در نهایت پس از انتخاب گزینه مورد نظر و تعیین مسیر و نام فایل، با زدن دکمه Save یک نسخه پشتیبان تهیه می شود.

منوی Import

اگر قبلاً یک فایل پشتیبان تهیه کرده اید و می خواهید آن را به رجیستری وارد کنید، از منوی File گزینه Import را انتخاب کنید. سپس در پنجره ظاهر شده فایل پشتیبان که با فرمت فایل reg نمایش داده می شود را انتخاب کرده و Open را بزنید. با این کار مقادیر و اطلاعات موجود در فایل وارد رجیستری می شود.

ترفندهای رجیستری

 ابتدا می خواستیم این ترفندها را در ویندوز 10 به شما نشان دهیم. از سوی دیگر، بسیاری از خوانندگان وبلاگ آرانکووین ممکن است هنوز از ویندوز 7 استفاده کنند. بنابراین تصمیم گرفتیم ترفندهای مبتنی بر سیستم عامل ویندوز 7 را ارائه دهیم. قبل از معرفی این ترفندها ذکر دو نکته ضروری است. برای دیدن ترفندهایی که در ادامه به شما معرفی می کنیم باید یک بار در Regedit کلید F5 را فشار دهید. با این حال، در برخی موارد لازم است سیستم یک بار راه اندازی مجدد شود. هر زمان که تصمیم گرفتید تغییرات را به حالت اولیه بازگردانید، دو راه وجود دارد. در روش اول مقدار 1 که به کلیدها اختصاص داده شده را به 0 تغییر دهید و در روش دوم کلید ایجاد شده را حذف کنید.

ترفند شماره یک: کادر جستجو را از منوی ویندوز حذف کنید

توضیح: کادر جستجو یکی از ابزارهای ویندوز است که در منوی اصلی ویندوز قرار دارد. با فشردن کلید F3 یا ترکیبی از کلیدهای windows + F این پنجره در اختیار کاربران قرار می گیرد. اگر می خواهید این قابلیت را در ویندوز غیرفعال کنید، ابتدا به آدرس زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurentVersion\Policies\Explorer

Operation Process: در سمت راست برنامه RegEdit کلیک راست کرده و New و سپس DWORD را از منوی ظاهر شده انتخاب کنید. نام کلید ایجاد شده را NoFind نامگذاری کنید.

سپس روی کلید ایجاد شده دوبار کلیک کرده و مقدار 1 را به آن اختصاص دهید. این پنجره دیگر در ویندوز نمایش داده نمی شود.

ترفند شماره دو: از دستکاری نمایشگر خودداری کنید

توضیح: برای جلوگیری از هرگونه تغییر در دسکتاپ به آدرس زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\ Policies\System

فرآیند عملیات: مانند پاراگراف قبل، یک کلید DOWRD ایجاد کنید و نام آن را NoDispCPL بگذارید. روی این کلید دوبار کلیک کنید و مقدار 1 را به آن اختصاص دهید. سپس اگر به دسکتاپ بروید و بخواهید تغییری ایجاد کنید، نه تنها این تغییر امکان پذیر نخواهد بود.

ترفند شماره سه: محدودیت در گزینه های پوشه

توضیح: آیا از سیستمی استفاده می کنید که توسط کاربران مختلف به اشتراک گذاشته شده است. شما همچنین می خواهید که کاربران نتوانند تغییرات ظاهری پوشه ها را اعمال کنند. به سادگی گزینه Folders Options را از منوی Tools در Explorer حذف کنید؟ ابتدا به مسیر زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\Current Version\Policies\Explorer

فرآیند عملیات: یک کلید DWORD ایجاد کنید و نام آن را NoFolderOptions بگذارید و مقدار 1 را به آن اختصاص دهید. از این پس هیچ اثری از Folder Option در منوی Tools وجود نخواهد داشت.

ترفند شماره چهار: کنترل پنل را محدود کنید

توضیح: کنترل پنل در ویندوز 7 مرکز مدیریت کامپیوتر است، زیرا گزینه های لازم برای پیکربندی ویندوز را در اختیار کاربران قرار می دهد. اگر قصد دارید این کامپوننت را در دسترس کاربران قرار دهید، ابتدا به مسیر زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Explorer

فرآیند عملیات: یک مقدار DWORD به نام NoControlPanel ایجاد کنید و مقدار 1 را به آن اختصاص دهید. حال اگر کاربران سعی کنند از کنترل پنل استفاده کنند، با پیغام خطا مواجه می شوند.

ترفند شماره پنج: نام درایوها و نمادها را تغییر دهید

توضیح: تغییر نام و آیکون درایوها یکی از کارهایی است که بسیاری از کاربران تمایل به انجام آن دارند. این ترفند در مقایسه با ترفندهایی که ذکر کردیم نیاز به چند مرحله اضافی دارد. فرض کنید می خواهیم نام و نماد درایو C را تغییر دهیم. ابتدا به آدرس زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\DriveIcons

فرآیند عملیات: در آدرس بالا، باید یک کلید اصلی در زیر پوشه DriveIcon به نام درایوی که می خواهید این تغییرات را روی آن اعمال کنید، ایجاد کنید. این نام باید یک حرف باشد. برای انجام این کار، روی DriveIcons راست کلیک کنید. روی New کلیک کنید و سپس کلید را انتخاب کنید و حرف C را به آن اختصاص دهید.

برچسب را تغییر دهید

برای اینکه بتوانید نام درایو را تغییر دهید، کلید اصلی دیگری به نام DefaultLabel در کلید فرعی C ایجاد کنید. سپس باید مقدار پیش فرض این کلید (Default) را با نام دلخواه جایگزین کنید. این نام توسط Explorer استفاده می شود.

تغییر آیکون

برای تغییر آیکون مانند روش بالا، کلید اصلی دیگری به نام DefaultIcon در کلید فرعی کلید ایجاد شده (C) ایجاد کنید. مانند قبل، مقدار پیش فرض داخل کلید Default باید به مسیر کامل و نام آیکونی که قرار است جایگزین آیکون اصلی شود، تغییر یابد.

توجه: هر زمان که تصمیم گرفتید تغییرات را به حالت اولیه بازگردانید، فقط کلیدهای ایجاد شده را حذف کنید.

ترفند شماره شش: گزینه جالب و قدرتمند Move/Copy را به منوی کلیک راست اضافه کنید

توضیح: هر روز که با کامپیوتر خود کار می کنیم، دائماً در حال انتقال و کپی فایل ها هستیم. اغلب اوقات، زمان زیادی طول می کشد تا فایل ها به صورت دستی و دستی منتقل شوند. اما با استفاده از تکنیکی که به شما معرفی می کنیم، این فرآیند به سرعت امکان پذیر می شود. گزینه های انتقال به / کپی به همیشه با کلیک راست ماوس روی فایل ها و پوشه ها در دسترس خواهند بود. البته برای هر یک از گزینه های Move To و Copy To باید فرآیندهایی را انجام دهید که به صورت جداگانه به آنها اشاره خواهیم کرد. ابتدا به آدرس زیر بروید:

HKEY_CLASSES_ROOT\AllFilesystemObjects\Shellex\ContextMenuHandlers

فرآیند عملیاتی: ابتدا باید در زیر پوشه ContextMenuHandlers، یک زیر کلید اصلی به‌نام Move To ایجاد کنید. (روی پوشه مورد نظر کلیک راست کنید و گزینه Key را انتخاب کنید). بعد از ساخت کلید، روی Default کلیک کنید و مقدار زیر را درون آن قرار دهید. این مقدار حتما باید داخل آکولاد {} قرار داشته باشد.

{C2FBB631-2971-11D1-A18C-00C04FD75D13}

همانند کاری که برای Move To انجام دادید، در زیر پوشه CintextMenuHandlers، یک کلید اصلی به‌نام Copy To بسازید و مقدار کلید Default را برابر با مقدار زیر وارد کنید؛

{C2FBB630-2971-11d1-A18C-00C04FD75D13}

از این پس، هر زمان روی فایل یا پوشه‌ای کلیک راست انجام دهید، دو گزینه فوق در اختیارتان قرار می‌گیرد. یک روش سریع و بهینه برای انتقال سریع فایل‌ها و پوشه‌ها!

ترفند شماره هفت: محدودیت روی گزینه Log off در منوی Start

توضیح: اگر می‌خواهید گزینه Log off را در منوی Shutdown غیر فعال کنید؛ ابتدا به آدرس زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\Current Version\Policies\Explorer

فرآیند عملیاتی: مقداری از نوع  DWORD به‌نام StartMenuLogOff ایجاد کنید و مقدار آن‌را به 1 تنظیم کنید؛ از این پس گزینه فوق، غیر فعال خواهد شد.

ترفند شماره هشت: تاریخچه پنجره Run را حذف کنید

توضیح: اگر دائماً از پنجره Run برای اجرای برنامه ها استفاده می کنید. نام این برنامه ها در رجیستری ویندوز در تاریخچه مرتبط با Run ذکر شده است. اما مدیریت این تاریخچه به راحتی امکان پذیر است. به آدرس زیر بروید و کلیدهایی که با حروف انگلیسی شروع می شوند را حذف کنید.

HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\RunMRU

ترفند شماره نه: قفل کردن Taskbar

توضیح: اگر در نظر دارید نوار وظیفه را قفل کنید، ابتدا به آدرس زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Explorer

فرآیند عملیاتی: کلیدی از نوع DWORD به‌نام LockTaskbar  ایجاد کنید و مقدار 1 را به آن اختصاص دهید؛ از این پس گزینه Lock the taskbar غیر فعال خواهد شد.

ترفند شماره ده: مشاهده اطلاعات سخت افزاری

توضیح: روش های مختلفی برای دانستن جزئیات سخت افزار کامپیوتر وجود دارد. یکی از این روش ها استفاده از رجیستری ویندوز است. برای اطلاع از وضعیت مادربرد و بایوس سیستم کافیست به آدرس زیر مراجعه کنید.

HKEY_LOCAL_MACHINE\HARDWARE\DESCRIPTION\System\BIOS

ترفند شماره 11: پنجره Run را در منوی اصلی نمایش ندهید

توضیح: پنجره Run به شما اجازه می دهد تا دستورات یا برنامه های ویندوز را اجرا کنید. اگر نمی خواهید این پنجره در دسترس کاربران قرار گیرد، ابتدا به آدرس زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Explorer

فرآیند عملیات: یک مقدار DWORD به نام NoRun ایجاد کنید و مقدار آن را 1 قرار دهید. این گزینه دیگر جایی در منوی استارت نخواهد داشت.

صحبتی با با برنامه نویسان

ترفندهایی که ذکر کردیم برای هر کاربری قابل استفاده است. فقط ابزار RegEdit را باز کنید و از تنظیمات همانطور که ذکر شد استفاده کنید. اما اگر می خواهید این فرآیند را برنامه نویسی، پیاده سازی و مدیریت کنید و اگر برنامه نویس Visual Ciplus Plus هستید، کلاس CRegKey برای شما مناسب است. این کلاس توانایی ساخت یک شی از کلاس CRegKey را دارد. شما همچنین مجموعه ای از توابع Reg * (RegCreateKeyEx، RegDeleteKey، RegEnumKey، و غیره) دارید. برای اطلاعات بیشتر در مورد عملکردهای رجیستری به این آدرس مراجعه کنید

برنامه نویسان دات نت همچنین به راحتی به رجیستری ویندوز دسترسی دارند. برای این منظور کلاس های Registry و RegistryKey در اختیار برنامه نویسان قرار می گیرد. برای دسترسی به این کلاس ها ابتدا باید فضای نام Microsoft.Win32 را در اپلیکیشن خود وارد کنید.